Opis: Po dwóch przeciwnych stronach, pogardy pełni stoimy. Oddech ciężki i ciężki wzrok. Na jednej piersi ziemi wykarmieni, rozdzieleni przez zły los. Patrzysz na mnie z bitwy pola końca, patrzysz, a oczy pełne nienawiści masz. To dziś! Dziś jest dzień końca. Przerywa obietnicę. Nie spełnię jej. Ja- Twój brat i Ty mój. Na jednej piersi wykarmieni, słuchamy jęków- tych, co dochodzą z oddali. Jesteśmy sami? Nie! Jest krew, jest mnóstwo krwi i jest pot.Stoimy na wprost siebie. Potem każdy krok echo niesie w dal. Jak w zwolnionym tempie, płonie świat. Trawa łka rosą krwawą. Ziemia osocze braci mych wypija. Wyrosną potem maki. Wyrosną jak na Monte Cassino, wspominając każdy gest. Podobieństwo krzyczy i najmniejszą komórkę obdartego z uczuć ciała drze.